Wandelende opmaakpoppen

Ik ben niet bepaald het type die na een vliegreis van 15 uur meteen het toilet in duikt om mezelf als volgt onder te kladderen met 10 cm foundation, lipstick en een laag mascara zo dik dat je ogen bijna verstoppetje spelen achter je wimpers. En natuurlijk begrijp ik heel goed dat je er niet op z'n charmantst bij loopt na zo lang geen slaap en vliegtuig maaltijd ontbijt met worteltjes, maïs, omelet in curie en een worst. Maar het vliegveld is nog steeds geen mode industrie terrein, en zo lang je britney spears niet bent vind ik het niet nodig als een Barbie pop je koffers van de rol-band te halen. Maar toch blijken veel mensen daar anders over te denken en duiken ze dus regelrecht, als een kudde olifanten die na 10 dagen door de woestijn te hebben gelopen eindelijk een oase met water aantreffen het toilet binnen. En als ze dan allemaal door de toilet deur heen geperst zijn staan ze te worstelen om wie het beste plekje bij de spiegel kan bemachtigen. Als ik dan binnen loop, om op een serieuze wijze gebruik te maken van het toilet, ik na die tijd het hokje uit kom en de halve inhoud van het vliegtuig voor de spiegel zie staan realiseer ik me opeens waarom zij hun britney-spears look op pijl aan het houden zijn en ik daar de nut niet van in zie. Zij hebben een man die aan de andere kant van de deur wacht totdat ze het vrouwtje mee naar huis nemen en dan zeggen hoe mooi ze er uit ziet. Ik heb geen liefdevolle connecties met het mannelijk geslacht. En daarom is het voor mij alleen een kwestie van 'handen wassen na het plassen' om hygiënisch door het leven te gaan.