toekomstigheid is ergerheid

Moet je wachten tot het laatste moment? Wachten totdat je zo ziek bent dat je bijna dood gaat? Wachten totdat je scootmobiel bijna versleten is van ouderdom? Waarom zouden we wachten als we ook nu kunnen genieten?
Ik zie het nut er niet van in, al dat gewacht. Ik ga naar school, doe mijn huiswerk, ga eten, computer wat en ga slapen. In de weekenden verveel ik me zo erg dat ik uit ellende elk minuscuul spinnenweb weefsel op mijn kamer aan het opsporen ben en als het vakantie is en we op vakantie gaan beland ik na afloop daarvan weer in het zelfde wereldje. Ik begin steeds meer het idee te krijgen dat ik aan het wachten ben op de toekomst. Maar waarom wachten op iets dat er nog niet is? Als het aan mij lag had ik een auto geregeld, was ik met vrienden naar de middle of nowhere gereden om midden op de weg sterren te liggen kijken, was ik naar wereldsteden gegaan om er door heen te rennen en met iedere voorbijganger op de foto te gaan. Als het aan mij lag was ik weg. Weg uit dit stressvolle landje, waar iedereen als kip zonder kop over straat rent met de paniek te laat op hun werk te komen. Waarom kunnen we niet gewoon één keertje doen wat we écht willen, doen wat ons hart ons in geeft.Waarom kunnen we niet alles uit het leven halen wat er in zit en een keer niet zitten wachten op wat de toekomst ons brengt? Want die toekomst moet je zelf maken. En komt niet van zelf in de schappen van de supermarkt te liggen zodat jij het kan pakken. Waarom moet mijn leven nog beginnen, als ik al aan het leven ben?