De basisschool is oké, je hebt schoolpein kwartiertjes en andere lessen waar je leuke dingen kan doen met je vriendjes en vriendinnetjes, je hoeft alleen maar een tasje mee met een appel en wat drinken voor in de pauze en dan ga je smiddags naar huis om thuis te eten.
Op de middelbare school begint het liever ziek zijn dan naar school gaan momentje op te bloeien. In het begin is alles nog nieuw, spannend en interessant, maar na een tijdje, als je je gaat ergeren aan de leraren die niet eens kunnen lesgeven en het maar toe laten dat leerlingen stoelen uit het raam gooien en zingen en schreeuwen alsof het idols is begin je te verlangen naar vakken waar jij wat mee wil doen later, want waarom nu wiskunde doen als je geen rekenmachine wonder wil worden?
Dan komt het 'studeren' Je zoekt een vervolgopleiding uit die bij je past en denkt daar te weten te komen wat je wil weten. Helaas bevind zich in dat vak nog steeds een stukje wiskunde, waarbij je op en af tel sommetjes uit groep 6 gaat maken, begint de hele spelling studie weer opnieuw omdat je dat zo langzamerhand weer vergeten bent, moet je bergen vol planningen maken en vraag je je af of dit wel echt is waarvoor je gekozen hebt. En verlang je diep van binnen weer naar de basisschooltijd waarbij je met je rugzakje naar de juf kon gaan en kon vertellen dat je piloot wil worden.
Dankjewel <3
BeantwoordenVerwijderenGeweldig stuk heb je geschreven! en het is allemaal helemaal waar!
x
Haha ik heb vandaag net een blog geschreven met ongeveer dezelfde conclusie :) Konden we maar klein blijven!
BeantwoordenVerwijderenGoed geschreven en thanks voor je reactie!
BeantwoordenVerwijderen